Kijklessen van een blinde hond
In de voorbereiding van een training, persoonlijke sessie of groepsactiviteit gooi ik altijd wat verzoekjes Naar Boven & Naar Buiten. Voor het meest passende weer, welke bomen of planten mee willen doen, welke onderwerpen aan bod mogen komen, dat soort verzoekjes. Voor deze één op één trainingsdag dient een veldje in het Leuke Bosje zich aan. Dat vind ik leuk, want ik heb daar nog niet gewerkt en ik vraag me af wat ik daar dan zal gaan doen. In de dagen die volgen, wordt daar echter niks duidelijker over. Ik zal het wel zien.
Tijdens de training lopen mijn gaste en ik over het paadje dat naar het veld leidt. Ik voel een tinteling als ik langs een Vlier loop en ik besluit op die plek te blijven staan. Ik stel vragen aan mijn gaste over wat zij op die plek waarneemt. Ze geeft veelzeggende antwoorden over haar verwachtingen om een bepaalde verbinding op een specifieke manier te voelen. Het lijkt erop alsof we daarom daar moesten stoppen. Toch kan ik nog niet verder lopen. Ik voel dat wat de bedoeling is op die plek, nog niet is gebeurd. Ik stel nog meer vragen, op zoek naar het gouden puzzelstukje dat het plaatje compleet maakt.
Er rent een grote, mooie hond vrolijk over het paadje langs het veld. Hij rent enthousiast vele meters voor zijn baasje uit. Als hij bij ons in de buurt komt, blijft hij opeens staan en houdt zijn kop in onze richting. Met een rustige stem zeg ik hem gedag, maar de hond schrikt behoorlijk. Schuchter en heel voorzichtig komt hij wat dichterbij en opeens realiseer ik me: hij ziet slecht! Ik steek mijn hand uit zodat hij kan ruiken. Dat is oké, de hond komt dichterbij en begroet me. Ondertussen is zijn baasje dichterbij gekomen en ik vraag: ‘je hond ziet zeker niet goed?’ Ze antwoordt dat hij blind is en loopt met stevige pas verder. De hond laat ons achter, rent achter haar aan, haalt haar in, en rent weer enthousiast voor haar uit.
Mijn gaste en ik kijken elkaar met stralende ogen aan. Wow! Wat een leermeester! Deze blinde hond laat ons zien dat als een bepaalde manier van verbinden niet werkt, je met je andere mogelijkheden kunt verbinden. Van het leven genieten met de mogelijkheden die je in jouw leven geschonken zijn, in vertrouwen en overgave. We praten wat over verwachtingen ombuigen naar verlangens. Desire (Engels voor verlangen) komt van de sidere, van de sterren, oftewel: het komt je toe als de sterren het je toebedelen. Wat de manier van verbinden voor de een is, hoeft niet jouw manier te zijn. De sterren geven je jouw eigen manieren om te ontdekken, te verbinden, te ervaren, te leven.
Later komen we de hond weer tegen. Hij kent ons nu en blijft even staan om ons te begroeten. Hij rent er weer in volle vaart vandoor, haalt zijn baasje in, en rent met zijn staart vrolijk wapperend langs het veldje waar wij deze dag naartoegeroepen zijn.
CW/2021-05
/ | \