Het mooiste servies voor de heilige graal
Als kind las ik graag verhalen met ridders. Ze zwerven door de wildernis, beleven spannende avonturen, houden hun waarden van vriendschap, loyaliteit en eerlijkheid hoog, en leven tenslotte nog lang en gelukkig. Het was geen verrassing dat de verhalen van koning Arthur ook op mijn pad verschenen. Een tovenaar (joepie!) en een magisch zwaard (cool), een ronde tafel waar iedereen gelijk is (zo hoort het), en: een zoektocht naar de geheimzinnige heilige graal.
Vele gralen
Het verhaal van de heilige graal heb ik in een kinderlijke naïviteit met me meedragen zonder er wat dieper over na te denken. Ik ken legenden van de beker van Jezus, waar uit gedronken wordt tijdens het Laatste Avondmaal of het is de beker waar het bloed bij de kruisiging in wordt opgevangen. Dan de verhalen van Jozef van Arimathea die de beker naar Glastonbury brengt, waar het volgens sommigen nog steeds in het geheim bewaard wordt.
Ik heb interessante studies gelezen waar de heilige graal wordt uitgelegd als de heilige bloedlijn: Maria Magdalena als echtgenote van Jezus, en zij draagt zijn kind. Geniaal vond ik de verbeelding van de heilige graal in de Indiana Jones film The Last Crusade. Vanuit mijn studie naar godinnen ontdekte ik een prachtige verbinding tussen de heilige graal en de (tover)ketels uit oude mythen en legenden. Ik heb een Tibetaanse klankschaal wel eens een toverketel genoemd, en daarmee wellicht een heilige graal. Ondanks al die invalshoeken heb ik echter nooit werkelijk stilgestaan bij wat de heilige graal voor mij persoonlijk zou kunnen betekenen. Het bleef een graal die ver weg was en die sowieso toch maar enkelen zouden kunnen vinden.
Mooi servies
De graal kwam plotseling heel dichtbij toen ik een aflevering van de OBOD podcast reeks Tea with a druid zag. Het was aflevering 180, genaamd Awen & the Grail. Philip Carr-Gomm stelt in deze aflevering de vraag waarom we het altijd hebben over het zoeken naar de graal, in plaats van te praten over dat wat ín de graal zit. Ik was er helemaal stil van. Natuurlijk is dát waar het werkelijk om draait. Waarom zouden we het hebben over de vorm, terwijl dat wat in de vorm gedragen wordt de kwintessens is?
Op ludieke wijze omschrijft Carr-Gomm de zoektocht naar de graal als ergens thee willen gaan drinken en op zoek gaan naar het theehuis met het mooiste servies. Zie je jezelf al lopen door de straten van een stad, turend door de ramen van de theehuizen om te zien of je het servies wel mooi genoeg vindt? Zo kiezen we natuurlijk niet, want je gaat gewoon naar het theehuis waar ze de lekkerste thee schenken. (Eerlijk gezegd had Carr-Gomm het over een café en koffie, maar ik hou van thee.) Hoe dan ook, dit inzicht over de graal en vooral over dat wat er in zit, nestelde zich in mijn hart en ziel.
De ware thee
De zoektocht naar de graal is dus eigenlijk de zoektocht naar dat wat erin zit. Hoe ziet dat eruit? Welke thee zit erin? En hoe zou het smaken? Wat zou het voor je doen? In verhalen over de graal en toverketels hebben de magische krachten van het elixer te maken met eeuwige jeugd, overvloed, wijsheid en geluk. Ik stel me sprankelend vloeibaar licht voor, een mengsel van puur liefde en universeel licht. Een heldere en stralende bron vreugde, gedragen in de graal.
Philip Carr-Gomm noemt de inhoud van de graal awen. (Dat vind ik heel leuk: awen is de naam van deze website.) Awen is een woord uit het Welsh, Cornish en Bretons dat goddelijke inspiratie betekent. Vanuit zijn achtergrond als druïde omschrijft Carr-Gomm awen als 'het elixer van spirituele verlichting en inspiratie'. Dat lijkt me de zoektocht waard: de ware zoektocht van de graal, is het vinden van het elixer in de graal. Met dit doel voor ogen, kan de zoektocht van start. De eerste stap voor het vinden van het elixer, is het vinden van de graal. Eh... Huh?
Toch servies
De graal is een essentieel voorwerp in deze queeste. Of laat ik voor het gemak theekopje zeggen. Want stel je bent in een theehuis terechtgekomen en daar zijn geen theekopjes. Hoe kan je thee drinken? Hoe kan je je laven aan de warmte of de smaak proeven? Zonder kopje wordt dat een knoeiboel. Hetzelfde geldt voor het elixer van een graal. Je kunt het elixer niet genieten als je het niet kunt opvangen en bij elkaar houden. Daarom zul je als graalzoeker (elixervinder!) allereerst een geschikte container moeten vinden om het elixer in te verzamelen. Wat zou de meest geschikte graal kunnen zijn? Dat is het geheim van graalzoekers en elixervinders: jij bent die container, jij bent de toverketel. De meest geschikte container voor het opvangen van het awen-elixer, dat ben je zelf. Jij bent de graal.
Nu de zoektocht naar de graal volbracht is, volgt de tweede stap: het klaarmaken van de graal om het awen te ontvangen. Er moet namelijk een zekere leegte in de graal zijn. Er past geen elixer bij als je graal al tot de rand toe gevuld is. De sufi's spreken over het schoonmaken van je Huis voordat de Geliefde, het goddelijke, binnen kan komen. Maak je graal schoon en poets hem op tot alles glanst en schittert. Kieper je graal ondersteboven, schud er al het overbodige uit, en maak ruimte voor awen. Carr-Gomm benadrukt daarbij dat het proces van innerlijke reiniging niet bedoeld is om jezelf als graal perfect te maken, maar om jezelf geschikt te maken voor het ontvangen van het goddelijke elixer. Op dat moment verander je volgens mij in een graal van het mooiste servies, klaar om awen-elixer te ontvangen.
Wat als je knoeit?
Zoals de goddelijke synchroniciteit dat dan doet, kwam ik niet lang na deze ontdekking een leuk stukje tegen elders op internet. Stel dat je een kop thee vasthoudt en iemand botst tegen je aan. (In het originele voorbeeld ging het ook over koffie, maar ik blijf even bij thee.) De thee vliegt in het rond en alles zit onder de thee. Waarom knoei je thee? Omdat iemand tegen je aanbotste. Toch?
Of je knoeide thee, omdat er thee in je kop zat. Als er koffie in had gezeten, had je koffie gemorst. Wat in je kop zit, is wat geknoeid wordt. Wanneer het leven zijn gang gaat en weer eens tegen je aanbotst, dan is dat wat in je zit, hetgeen je zult knoeien. Wat zit er in jouw kop? Als het leven moeilijk wordt, wat stroomt er dan over? Vreugde, dankbaarheid? Boosheid, opgeven? Het leven geeft je een kop, en jij kiest waarmee je het vult.
Het nut van een kopje
Ik zal hier nog vaak met een mooie kop lekkere thee over mijmeren en van genieten. Ter afsluiting kwam ik in dezelfde stroom van synchroniciteit deze Chinese wijsheid tegen: 'Het nut van een kopje zit in zijn leegheid.' Proost!
Bron:
- Tea with a druid #180: kijk de hele aflevering (26m15s)
- Kijk ook in mijn blog spinsels bij de tags awen en toverketel
- Over leegschudden van de graal gesproken: Een kom van licht
- Excuus, ik ben de bron en naam van de schrijfster van het knoeien kwijtgeraakt
CW/okt21+okt23+jan24
/ | \