Verdwaald - Lost
Zoals het toe-val dat wil. Ik startte mijn pc om iets te zoeken voor een leuke dinsdag dryadendag post. Het eerste dat ik tegenkwam, was een interview waar een gedicht van David Wagoner werd aangehaald. Ik zocht het op, werd erdoor geraakt en deel het graag met jullie. De vertaling is van mij, het origineel staat ook vermeld.
Gedicht Lost van David Wagoner,
uit Travelling Light, Collected and New Poems, 1999
/ | \
Verdwaald
Sta stil. De bomen voor je en de struiken naast je
Zijn niet verdwaald. Waar ook je bent, wordt Hier genoemd,
En je moet het als een sterke vreemdeling benaderen,
je moet het toestemming vragen om het te kennen en gekend te worden.
Het bos ademt. Luister. Het antwoordt,
Ik heb deze plek om je heen gemaakt,
Als je het verlaat, zou je terug kunnen komen, en zeggen Hier.
Geen twee bomen zijn hetzelfde voor Raaf,
Geen twee takken zijn hetzelfde voor Winterkoninkje.
Als je wat een boom of struik doet, niet volgt,
Dan ben je zeker verdwaald. Sta stil. Het bos weet
Waar je bent. Je moet het jou laten vinden.
/ | \
Lost
Stand still. The trees ahead and bushes beside you
Are not lost. Wherever you are is called Here,
And you must treat it as a powerful stranger,
Must ask permission to know it and be known.
The forest breathes. Listen. It answers,
I have made this place around you,
If you leave it you may come back again, saying Here.
No two trees are the same to Raven,
No two branches are the same to Wren.
If what a tree or a bush does is lost on you,
You are surely lost. Stand still. The forest knows
Where you are. You must let it find you.
/ | \
CW/jul24
/ | \