Make time to stop and smell the sleedoorn

Op weg naar mijn afspraak zag ik ‘m staan. Een grote stralende sleedoorn. Ik genoot en herinnerde me dat ik mijn fotocamera bij me had. Ik sprak af dat ik op de terugweg foto’s zou maken, en ik vroeg Sleedoorn mij te helpen herinneren. Het gebeurt me vaak iets op de terugweg nog te willen bekijken, en dat ik het dan door alle tussenliggende avonturen vergeet. Ik was nog geen twee minuten op weg naar huis, of hij riep me al. “Kom je nog foto’s maken?” Ik was moe, voelde me niet fit, wilde naar huis. Maar beloofd is beloofd. “Tuurlijk!” Ik ben gestopt, heb foto’s gemaakt en genoot weer. In het bijzonder van de combinatie tussen het brede donkere stamgebied en de stralende witte bloesem.

In de Op stap met de bomen natuurtraining doet Sleedoorn haar intrede als herfstzuster van lente-Meidoorn. Het zijn beide fairy trees en grenswachters. Wellicht bewaakten zij samen wel het kasteel van Doornroosje. Volgens Dusty Miller maken Meidoorn en Sleedoorn je vrolijk en geven ze je goede adviezen. Het advies waar Sleedoorn me op wees? De oude wijsheid: make time to stop and smell the roses eh om te verbinden met en foto’s te maken van Sleedoorn. Ik heb genoten.

CW/mrt24

/ | \