Welkom bij Awen

Ginkgo: veerkrachtige overlever en symbool van hoop

Uit het lood geslagen en op zoek naar een momentje om tot rust te komen, liep ik het kasteelpark in en ging in het voorjaarszonnetje bij de boom zitten die mijn aandacht trok. Ik voelde me gesteund door de boom en na enige tijd begon ik me af te vragen welke boom het was. Ik herkende de vorm en de bast niet, en de vorm van de blaadjes verraste me. Zou het? Een plantenherkenningsappje op mijn telefoon bracht de uitkomst en het bordje dat ik later aan de andere kant van de grote boom ontdekte (handiger dan zo'n app), bevestigde het nog eens. De grote boom, net aan het uitlopen met piepkleine zachtgroene blaadjes en nog zachtergroene bloemen, was een Ginkgo biloba: Japanse notenboom, ginkgo, tempelboom.
 

De boodschap van de Ginkgo

Wow! Typisch gevalletje ‘taxus-verrassing’! Net als bij mijn eerste kennismaking met een echte taxus (die worden namelijk als je ze met rust laat enorm groot en oud, zie foto), begreep ik bij deze kennismaking met een echte ginkgo meteen waarom deze bomen in het Verre Oosten als tempelbomen gebruikt worden. De ginkgo waar ik onder zat, had een stam met ik schat een omtrek van vier meter en een fikse hoogte. Later ontdekte ik dat deze boom rond 1865 geplant was en dus ruim 150 jaar oud is.

Al kijkend naar de hoge boom meende ik me te herinneren dat na de atoombom op Hiroshima drie ginkgo’s bij een tempel de verschrikkelijke verwoesting overleefd hadden. Het beeld van krachtige bomen die zo’n vreselijke oorlogsdaad konden overleven, gaf me op een of andere manier de innerlijke overtuiging dat wat me zo uit het lood geslagen had, ook goed zou komen. Mijn dierbare zou zijn worsteling overwinnen. Ik geloof dat ik naar juist deze boom met juist deze boodschap geleid werd. Zo’n boom verdient een nader onderzoek.
 

Enige in zijn soort, enige in zijn familie

Ginkgo biloba hoort tot de Ginkgoales, een orde die 248 tot 65 miljoen jaar geleden welig tierde en overal in het noordelijk halfrond voorkwam. Na vele (vele) jaren is deze orde uitgestorven, op één enkel geslacht na: de Ginkgo biloba. De ginkgo heeft in een paar afgelegen en wilde berggebieden in China zijn thuis gemaakt. Daar wortelt hij diep, het liefst op een zonnige standplaats met veel water en veel waterafvoer.

De betekenis van het woord ginkgo komt neer op zilveren vrucht of zilveren abrikoos, vernoemd naar de ronde zaden die de ginkgo draagt. Ondanks de poëtische naam schijnen de vruchten erg te stinken. De waaiervormige bladeren worden in het najaar heldergeel voordat ze laat in de herfst af vallen. Met het oog op zijn bijzondere tweedelige vorm verklaarde Duitse wetenschapper en filosoof Johann Wolfgang von Goethe (1749-1823) het blad tot symbool van vriendschap.
 

Eeuwenoude tempelboom

De mens bracht de ginkgo van de bergen naar de tempel. Deze boom kan op alle plekken in de bast nieuwe bladeren of takken te vormen. Oudere exemplaren kunnen luchtwortels maken, waarmee onderste takken gedragen worden en zo kan een beschadiging aan de kroon opgevangen worden. Met deze vaardigheden kan de ginkgo maar liefst duizend jaar of zelfs nog ouder worden. Het is een symbool van doorzettingsvermogen, lange levensduur en eeuwigheid. Het oosterse brusje van de taxus, dus! Het werd een passende wachter voor een heilige plek.

Toen de Europese mens de schoonheid van de tempelboom ontdekte, bracht hij de ginkgo naar de rest van de wereld. Inmiddels vind je deze boom vaak in stadsomgevingen, aangezien ze goed tegen vervuiling kunnen en ze in de herfst de straten natuurlijk prachtig geel opfleuren.
 

Veerkrachtige hibakujumoku

Het meest bekend is de ginkgo waarschijnlijk door de verhalen van de ginkgo en de atoomboom. In augustus 1945 werd door de Verenigde Staten boven Hiroshima in Japan een atoombom tot ontploffing gebracht. Er volgde een onbeschrijflijke verwoesting, alles en iedereen gedood, verwond. Mens, natuur, gebouwen, alles weg. In de jaren na de ontploffing eiste de radioactieve straling ook een groot aantal slachtoffers.

In die chaos en destructie werd iets bijzonders opgemerkt. Enkele maanden na de ontploffing begonnen ginkgo's uit te lopen. Zelfs de bomen die binnen twee kilometer van het hypocentrum stonden, maakten nieuwe bladeren aan. In de herfst, nota bene. Blijkbaar zijn de cellen in de ginkgo dusdanig gerangschikt dat de buitenste lagen vreselijk beschadigd kunnen raken, maar dat desondanks de diepliggende levende cellen de levenskracht weer naar buiten kunnen brengen.

Ook andere bomen krabbelden na de verwoesting trouwens weer op. Bomen die de atoombom overleefd hebben, worden A-bombed trees of hibakujumoku (gebombardeerde bomen) genoemd. Aantallen lopen uiteen, maar de mooiste verhalen gaan over 'ginkgo bij een tempel'. Dat de ginkgo daardoor een symbool van veerkracht en hoop geworden is, verrijkt het levensverhaal van deze bijzondere boom.
 

Ginkgo biloba, boom van doorzettingsvermogen, lange levensduur en eeuwigheid; van veerkracht en hoop; van vriendschap. Bedankt voor je liefdevolle aanraking op het juiste moment. Ik wens dat jouw bijzondere verhaal iedereen helpt herinneren aan zijn of haar onmetelijke innerlijke kracht, waarmee elke lastige situatie overwonnen kan worden.

 

CW/2023-04


/ | \

spinsels

Cadeautje: werkboek eenvoudig labyrint van touw

Licht en makkelijk Maak een eenvoudig labyrint van touw. Vier bollen in je rugzak en je kunt overal een labyrint uitrollen. Omdat er…

Zonsverduistering 8 april 2024

Maandag 8 april 2024, is er een zonsverduistering die in de Amerika’s te zien is en merkbaar is in de hele wereld. Er…

Radiëstetisch onderzoek op de Tempelhof

Op een stralende zonnige zondag in juni 2022 waren wij, enkele leden van het LabyrintWerk netwerk, te gast bij kunstenaarsduo Adelheid en Huub…

Aanleg van het DSH labyrint

Hoe het begon Met de studiegroep op reis in Glastonbury, Engeland. Daar een labyrintworkshop doen bij Sig Lonegren. Meteen zeker weten: we maken…

De Wilde Jacht

Ook al wordt de Wilde Jacht met midwinter verbonden, ik vermoed dat ze in november al van start gingen. Onder leiding van een…

An Cailleach Bheara (7m?)

Een werkelijk fabeltastisch filmpje van Cailleach Bheur, de wintergodin! https://www.screenireland.ie/directory/view/7749/an-cailleach-bheara CW/20161221 / | \

Bedding

Drie keer, maar liefst, reisde ik deze zomer en herfst met mijn gezin naar een ons zeer bekende streek in Duitsland. Het uitzonderlijk…

De spiraal van de koru

April is de maand van het openen. Volgens een theorie komt het woord april van het Latijnse apirere, dat openen betekent. Varens openen…

Offertje, bedankje

Waar ik enorm van genoten heb ik Bretagne, waren de offertjes die je her en der kon vinden. Aan de voet van een…

Maria met drie handen

Een geliefde vriendin liet mij enige jaren geleden een icoon zien van Maria met drie handen. Geweldig vond ik haar! Sindsdien tel ik…

Make time to stop and smell the sleedoorn

Op weg naar mijn afspraak zag ik ‘m staan. Een grote stralende sleedoorn. Ik genoot en herinnerde me dat ik mijn fotocamera bij…

Cormoran van St Michaels Mount

"Cormoran de Reus woonde met zijn vrouw Cormelian in Cornwall. Bij eb bracht hij wit graniet van het vasteland om het eiland te…

Dode tak wijst de weg

Op een stralende herfstdag lopen we door het bos. Ik vertel verhalen over herfst, over bomen. Ik wijs op een dode tak aan…

De creatiekracht van Ilsebil

Een van mijn favoriete sprookjes is dat van de Visser en zijn vrouw. Mannetje Timpe Te en zijn vrouwtje Ilsebil wonen in een…

Ereplekje

'Altaar', etymologische herkomst: Latijn, in gebruik geraakt in de betekenis van 'offertafel'. Latijnse herkomst onbekend. Moest waarschijnlijk de inheemse benamingen (en tegelijkertijd de…

Veegwagen

Gisteren had ik een sessie met Tony Christie, de Ierse heler en messenger of oneness. Ik wilde van het een en ander af…

Donder en bliksem

In de voorbereiding op de volgende bijeenkomst in het labyrint onderzoek ik ook de etymologie van eik en quercus. Het Latijnse quercus wordt…

Zwerven over zijpaden: wat doe je in je kullezak?

Nadat ik de eerste twee stukken over het labyrint van Chartres schreef, vroegen de bomen om aandacht. Ik volgde een spoor dat me…

Goede voornemens

Een nieuw jaar, nieuwe goede voornemens. Elk jaar weer staat de media er vol mee. Welke het meest voorgenomen worden, welke het meest…

Cyclische beleving van tijd

Al eeuwen worden we in het Westen opgevoed met een lineair tijdsbesef. Je gaat van a naar b in een rechte lijn. Je…

Ten grave: Ilsebil

Barber van de PolTen grave: Ilsebil Zo klein als je lichaam was, zo klein is je kist. Maar groots was je naam, Ilsebil,…

Wiens wil geschiede?

Mijn hart werd en wordt geraakt bij elk bericht over de grote branden in de wereld (2020). In Australië kan je niet meer…

Keep You Safe RuneScript

Dear Friend, Thank you for requesting a copy of our very special ‘Keep you Safe’ RuneScript. This Wyrd-Rune was designed by my father,…

De boom van Nederland

In mijn nieuwsbrief Cawen inspireert stelde ik in september 2023 de vraag wat bij uitstek dé boom van Nederland zou zijn. De eik…

Over Negen

Naar aanleiding van de online labyrint ontdekkingsreis '99x Winter Labyrinspiratie Wandeling' die ik organiseer, kwam de vraag 'waarom Negen?' Voor mij was Negen…

Je missie op Aarde voelen

In september nam ik deel aan de prachtige labyrint workshop van de uit Ierland afkomstige Tony Christie. De uitnodiging voor een van de…

Imbolc: the Cailleach wordt Brighid

Imbolc begint voor mij pas echt als ik de eerste sneeuwklokjes gezien heb. En hoera, vanmorgen zag ik dit prachtige groepje! Nog een…

Van ale paden die je in het leven kiest,
zorg ervoor dat er een paar ongebaand is

- John Muir